Η ανθρώπινη πρωτεΐνη βήτα-αμυλοειδούς (1-42), επίσης γνωστή ως Αβ 1-42, είναι ένας βασικός παράγοντας για το ξεκλείδωμα των μυστηρίων της νόσου του Αλτσχάιμερ.Αυτό το πεπτίδιο παίζει κεντρικό ρόλο στο σχηματισμό αμυλοειδών πλακών, αινιγματικών συστάδων που βλάπτουν τον εγκέφαλο ασθενών με Αλτσχάιμερ.Με καταστροφική δράση, διαταράσσει την επικοινωνία των νευρώνων, πυροδοτεί φλεγμονή και προκαλεί νευροτοξικότητα, οδηγώντας σε γνωστική εξασθένηση και νευρική βλάβη.Η διερεύνηση των μηχανισμών συσσωμάτωσης και τοξικότητας δεν είναι μόνο ζωτικής σημασίας.είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι προς την επίλυση του παζλ του Αλτσχάιμερ και την ανάπτυξη μελλοντικών θεραπειών.
Το Αβ 1-42 είναι ένα πεπτιδικό θραύσμα 42 αμινοξέων που προέρχεται από τη διάσπαση της πρόδρομης πρωτεΐνης του αμυλοειδούς (APP) από τις β- και γ-εκκριτάσες.Το Aβ 1-42 είναι ένα από τα κύρια συστατικά των αμυλοειδών πλακών που συσσωρεύονται στον εγκέφαλο ασθενών με νόσο Alzheimer, μια νευροεκφυλιστική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από γνωστική εξασθένηση και απώλεια μνήμης.Το Aβ 1-42 έχει αποδειχθεί ότι έχει διάφορες λειτουργίες και εφαρμογές στη βιολογική και βιοϊατρική έρευνα, όπως:
1.Νευροτοξικότητα: Το Αβ 1-42 μπορεί να σχηματίσει διαλυτά ολιγομερή που είναι ικανά να συνδέονται και να διαταράσσουν τη λειτουργία των νευρωνικών μεμβρανών, των υποδοχέων και των συνάψεων.Αυτά τα ολιγομερή μπορούν επίσης να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες, φλεγμονή και απόπτωση στους νευρώνες, οδηγώντας σε συναπτική απώλεια και νευρωνικό θάνατο.Τα ολιγομερή Αβ 1-42 θεωρούνται πιο νευροτοξικά από άλλες μορφές Αβ, όπως το Αβ 1-40, που είναι η πιο άφθονη μορφή Αβ στον εγκέφαλο.Τα ολιγομερή Aβ 1-42 πιστεύεται επίσης ότι μπορούν να διαδοθούν από κύτταρο σε κύτταρο, παρόμοια με τα πριόν, και να πυροδοτήσουν την εσφαλμένη αναδίπλωση και συσσωμάτωση άλλων πρωτεϊνών, όπως το tau, που σχηματίζει νευροϊνιδιακά μπερδέματα στη νόσο του Alzheimer.
Το Αβ 1-42 θεωρείται ευρέως ως η ισόμορφη Αβ με την υψηλότερη νευροτοξικότητα.Αρκετές πειραματικές μελέτες έχουν δείξει τη νευροτοξικότητα του Αβ 1-42 χρησιμοποιώντας διαφορετικές μεθόδους και μοντέλα.Για παράδειγμα, οι Lesné et al.(Brain, 2013) ερεύνησε τον σχηματισμό και την τοξικότητα των ολιγομερών Αβ, τα οποία είναι διαλυτά συσσωματώματα μονομερών Αβ, και έδειξε ότι τα ολιγομερή Αβ 1-42 είχαν ισχυρότερη καταστροφική επίδραση στις νευρωνικές συνάψεις, οδηγώντας σε γνωστική έκπτωση και νευρωνική απώλεια.Οι Lambert et al.(Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, 1998) τόνισαν τη νευροτοξικότητα των ολιγομερών Αβ 1-42 και διαπίστωσαν ότι είχαν ισχυρή τοξική επίδραση στο κεντρικό νευρικό σύστημα, πιθανώς επηρεάζοντας τις συνάψεις και τους νευροδιαβιβαστές.Walsh et al.(Nature, 2002) έδειξε την ανασταλτική επίδραση των ολιγομερών Αβ 1-42 στη μακροπρόθεσμη ενίσχυση του ιππόκαμπου (LTP) in vivo, ο οποίος είναι ένας κυτταρικός μηχανισμός που βασίζεται στη μάθηση και τη μνήμη.Αυτή η αναστολή συνδέθηκε με εξασθένηση της μνήμης και της μάθησης, δίνοντας έμφαση στην επίδραση των ολιγομερών Αβ 1-42 στη συναπτική πλαστικότητα.Οι Shankar et al.(Nature Medicine, 2008) απομόνωσε διμερή Αβ 1-42 απευθείας από τον εγκέφαλο του Αλτσχάιμερ και έδειξε την επίδρασή τους στη συναπτική πλαστικότητα και τη μνήμη, παρέχοντας εμπειρικές ενδείξεις για τη νευροτοξικότητα των ολιγομερών Αβ 1-42.
Επιπλέον, οι Su et al.(Molecular & Cellular Toxicology, 2019) πραγματοποίησε μεταγραφτομική και πρωτεομική ανάλυση της νευροτοξικότητας που προκαλείται από το Aβ 1-42 σε κύτταρα νευροβλαστώματος SH-SY5Y.Εντόπισαν αρκετά γονίδια και πρωτεΐνες που επηρεάστηκαν από το Aβ 1-42 σε μονοπάτια που σχετίζονται με την αποπτωτική διαδικασία, τη μετάφραση πρωτεΐνης, την καταβολική διαδικασία cAMP και την απόκριση στο στρες του ενδοπλασματικού δικτύου.Takeda et al.(Biological Trace Element Research, 2020) διερεύνησε τον ρόλο του εξωκυτταρικού Zn2+ στη νευροτοξικότητα που προκαλείται από το Aβ 1-42 στη νόσο του Alzheimer.Έδειξαν ότι η επαγόμενη από το Aβ 1-42 ενδοκυτταρική τοξικότητα Zn2+ επιταχύνθηκε με τη γήρανση λόγω της σχετιζόμενης με την ηλικία αύξησης του εξωκυτταρικού Zn2+.Πρότειναν ότι το Αβ 1-42 που εκκρίνεται συνεχώς από τα τερματικά των νευρώνων προκαλεί σχετιζόμενη με την ηλικία γνωστική έκπτωση και νευροεκφυλισμό μέσω ενδοκυτταρικής απορρύθμισης Zn2+.Αυτές οι μελέτες υποδηλώνουν ότι το Αβ 1-42 είναι ένας βασικός παράγοντας στη μεσολάβηση της νευροτοξικότητας και της εξέλιξης της νόσου στη νόσο του Αλτσχάιμερ επηρεάζοντας διάφορες μοριακές και κυτταρικές διεργασίες στον εγκέφαλο.
2. Αντιμικροβιακή δράση: Το Αβ 1-42 έχει αναφερθεί ότι έχει αντιμικροβιακή δράση ενάντια σε διάφορα παθογόνα, όπως βακτήρια, μύκητες και ιούς.Το Aβ 1-42 μπορεί να συνδεθεί και να διαταράξει τις μεμβράνες των μικροβιακών κυττάρων, οδηγώντας στη λύση και το θάνατό τους.Το Αβ 1-42 μπορεί επίσης να ενεργοποιήσει το έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα και να στρατολογήσει φλεγμονώδη κύτταρα στο σημείο της μόλυνσης.Ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι η συσσώρευση του Αβ στον εγκέφαλο μπορεί να είναι μια προστατευτική απόκριση σε χρόνιες λοιμώξεις ή τραυματισμούς.Ωστόσο, η υπερβολική ή απορυθμισμένη παραγωγή του Αβ μπορεί επίσης να προκαλέσει παράπλευρη βλάβη στα κύτταρα και τους ιστούς του ξενιστή.
Το Aβ 1-42 έχει αναφερθεί ότι παρουσιάζει αντιμικροβιακή δράση έναντι μιας σειράς παθογόνων, όπως βακτήρια, μύκητες και ιούς, όπως Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Candida albicans και ιός απλού έρπητα τύπου 1, αλληλεπιδρώντας με τις μεμβράνες τους και προκαλώντας τη διάσπαση και τη λύση τους.Kumar et al.(Journal of Alzheimer's Disease, 2016) απέδειξε αυτό το αποτέλεσμα δείχνοντας ότι το Aβ 1-42 άλλαξε τη διαπερατότητα της μεμβράνης και τη μορφολογία των μικροβιακών κυττάρων, οδηγώντας στο θάνατό τους.Εκτός από την άμεση αντιμικροβιακή του δράση, το Αβ 1-42 μπορεί επίσης να ρυθμίσει την έμφυτη ανοσοαπόκριση και να στρατολογήσει φλεγμονώδη κύτταρα στο σημείο της μόλυνσης.Soscia et al.(PLoS One, 2010) αποκάλυψε αυτόν τον ρόλο αναφέροντας ότι το Αβ 1-42 διεγείρει την παραγωγή προφλεγμονωδών κυτοκινών και χημειοκινών, όπως η ιντερλευκίνη-6 (IL-6), ο παράγοντας νέκρωσης όγκου-άλφα (TNF-α), τα μονοκύτταρα χημειοελκυστική πρωτεΐνη-1 (MCP-1) και φλεγμονώδης πρωτεΐνη μακροφάγου-1 άλφα (MIP-1α), σε μικρογλοία και αστροκύτταρα, τα κύρια κύτταρα του ανοσοποιητικού στον εγκέφαλο.
Σχήμα 2. Τα πεπτίδια Αβ διαθέτουν αντιμικροβιακή δράση.
(Soscia SJ, Kirby JE, Washicosky KJ, Tucker SM, Ingelsson M, Hyman B, Burton MA, Goldstein LE, Duong S, Tanzi RE, Moir RD. Η βήτα-αμυλοειδής που σχετίζεται με τη νόσο του Alzheimer είναι ένα αντιμικροβιακό πεπτίδιο. PLoS One . 2010 Μαρ 3;5(3):e9505.)
Ενώ ορισμένες μελέτες έχουν προτείνει ότι η συσσώρευση του Αβ στον εγκέφαλο μπορεί να είναι μια προστατευτική απόκριση σε χρόνιες λοιμώξεις ή τραυματισμούς, καθώς το Αβ μπορεί να δράσει ως αντιμικροβιακό πεπτίδιο (AMP) και να εξαλείψει πιθανά παθογόνα, η πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ Αβ και μικροβιακών στοιχείων παραμένει θέμα διερεύνησης.Η λεπτή ισορροπία αναδεικνύεται από την έρευνα των Moir et al.(Journal of Alzheimer's Disease, 2018), το οποίο υποδηλώνει ότι η ανισορροπημένη ή υπερβολική παραγωγή Αβ μπορεί να βλάψει ακούσια τα κύτταρα και τους ιστούς του ξενιστή, αντανακλώντας την περίπλοκη διπλή φύση των ρόλων του Αβ στη μόλυνση και τον νευροεκφυλισμό.Η υπερβολική ή απορυθμισμένη παραγωγή του Αβ μπορεί να οδηγήσει στη συσσώρευση και εναπόθεσή του στον εγκέφαλο, σχηματίζοντας τοξικά ολιγομερή και ινίδια που βλάπτουν τη νευρωνική λειτουργία και προκαλούν νευροφλεγμονή.Αυτές οι παθολογικές διεργασίες σχετίζονται με τη γνωστική έκπτωση και την απώλεια μνήμης στη νόσο του Αλτσχάιμερ, μια νευροεκφυλιστική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από προοδευτική άνοια.Επομένως, η ισορροπία μεταξύ των ευεργετικών και επιζήμιων επιδράσεων του Αβ είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου και την πρόληψη του νευροεκφυλισμού.
3. Εξαγωγή σιδήρου: Το Aβ 1-42 έχει αποδειχθεί ότι εμπλέκεται στη ρύθμιση της ομοιόστασης του σιδήρου στον εγκέφαλο.Ο σίδηρος είναι απαραίτητο στοιχείο για πολλές βιολογικές διεργασίες, αλλά η περίσσεια σιδήρου μπορεί επίσης να προκαλέσει οξειδωτικό στρες και νευροεκφυλισμό.Το Αβ 1-42 μπορεί να συνδεθεί με τον σίδηρο και να διευκολύνει την εξαγωγή του από τους νευρώνες μέσω της φερροπορτίνης, ενός διαμεμβρανικού μεταφορέα σιδήρου.Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της συσσώρευσης σιδήρου και της τοξικότητας στον εγκέφαλο, καθώς η περίσσεια σιδήρου μπορεί να προκαλέσει οξειδωτικό στρες και νευροεκφυλισμό.Duce et al.(Cell, 2010) ανέφερε ότι το Αβ 1-42 συνδέθηκε με τη φερροπορτίνη και αύξησε την έκφραση και τη δραστηριότητά του στους νευρώνες, οδηγώντας σε μειωμένα επίπεδα ενδοκυτταρικού σιδήρου.Έδειξαν επίσης ότι το Αβ 1-42 μείωσε την έκφραση της εψιδίνης, μιας ορμόνης που αναστέλλει τη φερροπορτίνη, στα αστροκύτταρα, ενισχύοντας περαιτέρω την εξαγωγή σιδήρου από τους νευρώνες.Ωστόσο, το δεσμευμένο σε σίδηρο Αβ μπορεί επίσης να γίνει πιο επιρρεπές σε συσσωμάτωση και εναπόθεση στον εξωκυτταρικό χώρο, σχηματίζοντας αμυλοειδείς πλάκες.Οι Ayton et al.(Journal of Biological Chemistry, 2015) ανέφερε ότι ο σίδηρος προάγει τον σχηματισμό ολιγομερών και ινιδίων Αβ in vitro και in vivo.Έδειξαν επίσης ότι η χηλίωση του σιδήρου μείωσε τη συσσωμάτωση και την εναπόθεση Αβ σε διαγονιδιακά ποντίκια.Επομένως, η ισορροπία μεταξύ των ευεργετικών και επιζήμιων επιδράσεων του Aβ 1-42 στην ομοιόσταση του σιδήρου είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας του εγκεφάλου και την πρόληψη του νευροεκφυλισμού.
Είμαστε κατασκευαστής πολυπεπτιδίων στην Κίνα, με αρκετά χρόνια ώριμη εμπειρία στην παραγωγή πολυπεπτιδίων.Η Hangzhou Taijia Biotech Co., Ltd. είναι επαγγελματίας κατασκευαστής πρώτων υλών πολυπεπτιδίων, ο οποίος μπορεί να παρέχει δεκάδες χιλιάδες πολυπεπτιδικές πρώτες ύλες και μπορεί επίσης να προσαρμοστεί ανάλογα με τις ανάγκες.Η ποιότητα των πολυπεπτιδικών προϊόντων είναι εξαιρετική και η καθαρότητα μπορεί να φτάσει το 98%, το οποίο έχει αναγνωριστεί από χρήστες σε όλο τον κόσμο. Καλώς ήρθατε να μας συμβουλευτείτε.
